บทที่ 16

รัชทายาทตกใจกับการที่ท่านผู้เฒ่าโหวคุกเข่า รีบเอื้อมมือไปผยุงเขา "ท่านผู้เฒ่าโหวหากท่านมีอะไรก็พูด กันดี ๆ ไม่จำเป็นต้องมากพิธีเช่นนี้ ลุกขึ้นเร็ว"

ท่านผู้เฒ่าโหวส่ายหน้าอย่างหนักแน่น "ไม่ รัชทายาทปล่อยให้ข้าน้อยคุกเข่าเถอะ! ข้าน้อยได้ต่อสู้ในสนามรบมาตลอดชีวิต ไม่เคยทำผิดต่อแคว้นต่อชาวบ้าน พอแก่ตัวล...